Kiedy, gdzie i jak szukać poroży?

Jelenie, sarny, łosie czy daniele są zwierzętami, które co roku zrzucają swoje poroże, aby nałożyć następne na rok następny. Okres od końca lutego do maja to czas ich poszukiwaczy – wtedy bowiem zaczynają się tak zwane zrzuty jelenia. Zwierzyna leśna zrzuca poroże, a zainteresowani mogą je zbierać. Po co? Jak to robić? Czego się wystrzegać?

Jaka jest różnica pomiędzy rogami a porożem?

Wbrew temu, że wyrazów tych często używa się zamiennie, okazuje się, że różnica między nimi jest zasadnicza. Rogi wyrastają raz i przez całe życie zwierzęcia pozostają na swoim miejscu. Rogi są puste w środku i występują u zwierząt hodowlanych, na przykład u byków czy krów. Poroże natomiast wyrasta co roku, po kilku miesiącach jest zrzucane (stare osobniki pozbywają się go już pod koniec lutego, młode na przełomie maja i czerwca) i składa się z jednolitej tkanki łącznej, która z biegiem czasu kostnieje. Wreszcie różnica najprostsza – widoczna na pierwszy rzut oka – jest taka, że rogi są pojedyncze, a poroże jest rozgałęzione. Dwa rozgałęzienia to widłak, trzy to tak zwany szóstak, cztery – ósmak, a pięć – dziesiątak.

Po co zbierać poroże?

Wyszukiwanie zrzutów to swojego rodzaju hobby, podobnie jak kolekcjonowanie znaczków. Każde poroże może mieć różną ilość odnóg, więc każde jest na swój sposób wyjątkowe. Wiele osób uczyniło z tego formę zarobku, ponieważ ze zrzutów wytwarza się ozdoby: wieszaki, żyrandole, krzesła i inne gadżety, które mają symbolikę trofealną. Oprawione poroże zawieszone w salonie czy nad kominkiem potrafi nadać niepowtarzalny klimat wnętrzu. Polowanie na jelenie często jest uhonorowane właśnie zdobyciem takiego poroża jako trofeum.

Jak szukać zrzutów?

Na pewno warto obserwować zwierzynę, poznawać miejsca, w których lubi przebywać zarówno w dzień, jak i w nocy. Należy jednak pamiętać, aby podczas obserwacji nie płoszyć zwierząt. Dokarmianie pomoże nam ograniczyć obszar poszukiwań. Jeżeli w miarę regularnie będziemy zostawiać zwierzynie pokarm w określonym miejscu, to właśnie tam będzie ona przebywać, a co za tym idzie – istnieje duże prawdopodobieństwo, że tam zrzuci swoje poroże. Podkarmianie zwierząt na własną rękę jest niedozwolone – aby móc to robić należy się wcześniej skonsultować z leśniczym lub lokalnym kołem łowieckim.

Warto co jakiś czas odwiedzić paśniki i nęciska. Są to specjalnie stworzone przez leśniczego miejsca, w których zwierzyna znajduje pokarm. Właśnie w tych okolicach należałoby rozpocząć poszukiwania. Nie tylko las jest miejscem, w którym warto się rozejrzeć, poszukując porzuconych poroży. Można szukać także na polach i ścierniskach, gdzie zwierzyna często żeruje.

W lutym zrzutów należy wypatrywać w miejscach dokarmiania – przy paśnikach i nęciskach. W marcu dobrze rozszerzyć obszar zainteresowania do pól, polan i ściernisk, z kolei w kwietniu poroża można znaleźć niemal w każdej części lasu – bywa i tak, że poroże znajdziemy nawet na środku drogi. Warto mieć więc oczy dookoła głowy!

Na czas poszukiwań dobrze jest wyposażyć się w lornetkę, która pozwoli z większej odległości ocenić, z czym mamy do czynienia. Udając się na poszukiwania warto zabrać ze sobą drugą osobę – w ten sposób nie tylko można umilić sobie czas rozmową, ale także przeszukać znacznie większy teren.

Należy pamiętać, że zabronione jest płoszenie zwierzyny, czy też zakładanie sideł lub innych sposobów mogących zaszkodzić zwierzętom. Wszystkie działania ingerujące w środowisko naturalne oraz sposób funkcjonowania zwierzyny są zabronione i surowo karane. Dlatego należy wystrzegać się tego typu praktyk. Zrzuty jelenia i innych zwierząt leśnych występują naprawdę stosunkowo często – wystarczy uzbroić się w cierpliwość i sukcesywnie poszukiwać, a na pewno odniesiemy sukces.