Powierzchnie łowieckie

Myśliwy nie może polować w dowolnym miejscu. Polowania są organizowane zgodnie z obowiązującymi przepisami, by zapewnić uczestnikom oraz wszystkim wokół całkowite bezpieczeństwo. Warto poznać szczegóły. Gdzie można polować? I jakie są granice terenów łowieckich?

Polowanie to staropolska tradycja, ale również sztuka. Myśliwy to osoba wyróżniająca się opanowaniem, pasjonat, który nie poluje dla krwi i trofeum. Sztuka myślistwa jest związana z wieloma tradycjami kształtowanymi od zarania dziejów, na podstawie zasady etyki i przestrzegania zasad bezpieczeństwa współuczestników polowania i środowiska. Członkostwo w związku łowieckim nie uprawnia do polowania w każdym miejscu, tereny są regulowane przez prawo łowieckie.

Wydzielone obszary łowieckie
W celu zachowania bezpieczeństwa zostały utworzone obwody łowieckie, które stanowią obszar gruntów zamkniętych, w których obrębie mogą odbywać się polowania. Wydzielona administracyjnie powierzchnia nie mniejsza niż 3000 ha powstała z myślą o ułatwieniu funkcjonowania gospodarki łowieckiej. Obwody łowieckie funkcjonują z podziałem na terytoria: leśne i polne. W obu przypadkach wskazane grunty muszą stanowić co najmniej 40% ogólnej powierzchni tego obszaru.

Powierzchnie przeznaczone pod użytek łowiecki są tworzone według ściśle określonych zasad, które są zgodne z optymalnym zaspokojeniem potrzeb w zakresie ochrony, zachowania i rozwoju preferowanych gatunków zwierzyny. Obwody łowieckie unikają dzielenia zbiorników wodnych. Zazwyczaj ustalony przebieg granic jest na naturalnym gruncie lub poprzez wyraźne znaki w terenie. Najczęściej tereny łowieckie są ograniczone: drogami, szosami, liniami kolejowymi lub rzekami.

Jakie tereny nie należą do obwodu łowieckiego?
Zgodnie z ustawą o prawie łowieckim w skład obwodów nie wchodzą tereny będące rezerwatami przyrodniczymi, dopuszczalnie mogą być to obszary na terenie rezerwatów, które nie zostały objęte zakazami polowania. Drugim obszarem, który nie wchodzi w skład obwodu łowieckiego, jest teren w granicach administracyjnych miast. Wyjątek stanowią tereny, które obejmują większe obszary leśne lub rolne. Pod zakazem polowania są również tereny przeznaczone na cele społeczne, kultu religijnego, przemysłowe, handlowe, składowe, transportowe i inne cele gospodarcze oraz obiekty o charakterze zabytkowym i specjalnym, w granicach ich ogrodzeń.