Polowanie indywidualne – rodzaje, metody, wskazówki

25.01.2017

Zgodnie z definicją polowanie to tropienie, łowienie, ściganie i strzelanie zwierzyny, z użyciem dozwolonych sposobów, które, w efekcie prowadzi do jej zdobycia. Przez wieki człowiek wytworzył mnóstwo sposobów na pozyskiwanie zwierzostanu. Jednym z nich są polowania indywidualne. Jakie zatem rozróżniamy ich rodzaje?

Wyodrębniamy dwa ogólne typy polowań – indywidualne i zbiorowe, które dzielą się według określonych gatunków.

Polowanie indywidualne

Polowanie indywidualne

Polega ono na wyprawie samego myśliwego bądź z psem lub pomocnikiem. Nie może wspierać się natomiast tzw. ,,naganiaczem”. Polowanie indywidualne wymaga od uczestnika zgody na odstrzał określonych gatunków na danym terenie. Pozwolenie to można otrzymać od administratora lub dzierżawcy obwodu łowieckiego. Każdy pobyt na danym obszarze musi zostać zewidencjowany w odpowiedniej księdze.

Typy polowań indywidualnych:

Z podchodu

Polega ono na podchodzeniu myśliwego do zwierzyny na odległość, która umożliwia mu oddanie precyzyjnego strzału. Aby być skutecznym w tego typu polowaniu, trzeba dokładnie poznać dane łowiska, obyczaje tamtejszych zwierząt, dobrej kondycji fizycznej i subtelnego poruszania się w terenie. Kluczowe jest powolne i ciche zbliżanie się do upatrzonego gatunku, aby go nie spłoszyć (przyda się tutaj zamaskowanie). Ten typ polowania znakomicie sprawdza się np. na: muflony i dziki. Jakie mamy wskazówki? Oczekuj pochmurnych, wilgotnych i wietrznych dni, ponieważ zmniejszy to czujność zwierzyny – nie będzie dobrze słyszeć Twoich kroków, a także nie zauważy rzucającego się cienia.

Z zasiadki

Ten rodzaj polega na czatowaniu na zwierzynę w określonych miejscach z ziemi lub ze specjalnie zbudowanych stanowisk, czyli ambon. Dzięki temu możesz precyzyjnie zbadać teren i pozwolić zwierzynie zachowywać się naturalnie, ponieważ niczego nie będzie się spodziewać. Gdy poznasz stałe szklaki komunikacyjne danych gatunków, polowanie z zasiadki może być niezwykle skuteczne na muflony, dziki, króliki, piżmaki, dzikie kaczki, gęsi. Polecamy wykorzystanie koszy, wyplatanych z wikliny, chrustu lub gałęzi.

Po świeżym tropie

Jeżeli ekscytuje Cię bliskie ,,czucie” zwierzyny, to z pewnością polowanie po tropie jest dla Ciebie. Polega ono na wyszukiwaniu ostatnich śladów zwierzyny, najlepiej na śniegu i podążanie nim. Można powiedzieć, że jest to takie ,,śledzenie”. Wymaga ono od Ciebie dużego kunsztu, ponieważ idziesz w nieznane, dlatego zwierzyna może zdążyć Cię zauważyć i zbiec. Niemniej jednak część podchodów kończy się sukcesem. Gdy spadł pierwszy śnieg, warto wybrać się na tropy. Dają one dobre wyniki w polowaniu na: dziki i kuny.

Z podjazdem konnym

Polowanie z użyciem pojazdów np. konnego bądź łódki daje świetne rezultaty, ponieważ w szybkim okresie można eksploatować olbrzymią część łowiska. Podczas objeżdżania terenu, gdy zauważysz zwierzynę, możesz zejść/podpłynąć blisko i oddać precyzyjny strzał. Dlaczego to jest skuteczne? Ponieważ zwierzyna skupia uwagę na powóz/łódkę, a Ty niepostrzeżenie podchodzisz bardzo blisko. Najlepsze efekty daje podczas polowania na jelenie i sarny.

Z psem myśliwskim

W tym przypadku należy mieć świetne wyszkolenie fizyczne, wytrzymałość i doświadczenie, a także posłusznego i bystrego psa. Zadaniem czworonoga jest tropienie i płoszenie zwierząt oraz wykonywanie ,,stójki”. W tym momencie naciskasz spust. Psy możesz wykorzystać także jako norowce. Zmuszają wtedy drapieżnika do wyjścia z kryjówki, wtedy myśliwy ma ułatwione zadanie. Polowanie z psem sprawdza się idealnie w odstrzale: bażantów, kuropatw oraz kaczek, lisów, jenotów, borsuków.

Na wab

Polega ono na zwabianiu gatunków na odległość strzału. Jak to wygląda? Myśliwy imituje naturalne odgłosy zwierząt bądź jej ofiar, aby wyszły z kryjówki. Wtedy pozostaje Ci tylko i aż kwestia precyzyjnego strzału. Ten rodzaj stosuje się do polowania na jelenie, drapieżniki oraz kozły.