Polowanie zbiorowe – kiedy i jak?

Polowania zbiorowe są organizowane w okresie między początkiem października a połową stycznia i trwają od wschodu do zachodu słońca. To jedna z możliwości do zapoznania się z charakterem łowów oraz sposobem organizacji wydarzenia. Będąc myśliwym, warto wykorzystać okres i wziąć udział w profesjonalnie zaplanowanym polowaniu zbiorowym, a w związku z małym dostępem do źródeł literackich w tym zakresie, warto zapoznać się z naszym krótkim przewodnikiem dotyczącym tego, jak wygląda polowanie zbiorowe.

Decydujący głos prowadzącego polowanie zbiorowe

Polowanie zbiorowe jest najlepszym sposobem na zweryfikowanie umiejętności osoby odpowiedzialnej, która trzyma pieczę nad bezpieczeństwem oraz przestrzeganiem przepisów. Myśliwi, którzy biorą udział w polowaniu zbiorowym, muszą bezwzględnie słuchać poleceń prowadzącego.

Odprawa na polowaniu zbiorowym

Ceremonią rozpoczynającą polowanie zbiorowe jest odprawa, która ma na celu przekazanie ważnych informacji dotyczących konkretnego obwodu łowieckiego, na którym odbywa się wydarzenie. Prowadzący informuje o gatunkach, które są dostępne do myśliwych, omawia sygnały, które informują o etapach polowania oraz przypomina zasady bezpieczeństwa, które należy bezwzględnie respektować. Następnie wszyscy uczestnicy zostają poddawani ewidencji, by móc uczestniczyć w dalszych obchodach.

Rodzaje polowania zbiorowego:

– polowanie pędzeniami
– polowanie na ptactwo i drapieżniki
– polowanie z ambon (szwedzkie/austriackie)
– polowanie na dziki z psami
– polowanie z ptakami łowczymi

Wybór polowania jest uzależniony od obwodu łowieckiego i gatunków gotowych do odstrzału. Każdy rodzaj polowania zbiorowego niesie za sobą niesamowite wrażenia i dostęp do wyjątkowych wspomnień, które są poprzedzone staropolskimi obyczajami. Okres między październikiem i styczniem jest obfity w zwierzynę drobną i grubą. Wybór odstrzału jest uzależniony od ilości osób, które biorą udział w polowaniu zbiorowym. Podczas ustrzelenia przez myśliwego sztuki zwierzyny według tradycji powinien być wręczony złom – kawałek gałązki, która jest charakterystyczna dla danego łowiska, to oddanie hołdu dla myśliwego i scalania uczestników polowania, którzy gratulują odstrzału.

Pokot – tradycyjny obrzęd kończący polowanie zbiorowego

Na koniec każdego polowania zbiorowego uczestnicy oddają hołd zwierzynie według ściśle określonych reguł. Istotny jest każdy detal: łby skierowane do łowiska, właściwe podłoże, ułożenie zwierzyny na prawym boku oraz hierarchia układania trofeów na pokocie. Po zawołaniu do zbiórki myśliwi wysłuchują raportu skierowanego do najwyższej rangi myśliwego. To moment czci oddawanej ustrzelonej zwierzyny. Każdy etap polowania zbiorowego winien być właściwie zaplanowany, tak by wydarzenie nawiązywało do staropolskich tradycji i obyczajów.

PODSTAWOWE ZASADY BEZPIECZEŃSTWA NA POLOWANIU ZBIOROWYM

Według wytycznych Polskiego Związku Łowieckiego

1. Jedynie osoby, które mają ukończony 18 rok życia, mogą brać udział w polowaniu.

2. Myśliwy nie może brać udziału w polowaniu w stanie wskazującym na spożycie alkoholu lub innych środków odurzających.

3. Na polowaniu zbiorowym między pędzeniami broń musi być rozładowana, z otwartymi zamkami.

4. Na polowaniu zbiorowym wolno ładować broń dopiero po zajęciu stanowiska.

5. Broń należy rozładować przed zejściem ze stanowiska.

6. Na polowaniu zbiorowym zabronione jest używanie przyspiesznika. Maksymalne przybliżenie lunety to x3.

7. Myśliwy zajmuje stanowisko w miejscu wskazanym mu przez rozprowadzającego, przy czym wolno mu przesunąć się nie więcej niż trzy metry w prawo lub w lewo jedynie wzdłuż linii myśliwych.

8. Na swoim stanowisku myśliwy musi pozostać co najmniej do końca pędzenia. Zasady opuszczania stanowisk po pędzeniu określa prowadzący polowanie.

9. Po zajęciu stanowiska myśliwy powinien nawiązać łączność wzrokową z myśliwymi na sąsiednich stanowiskach i potwierdzić to widocznym ruchem ręki.

10. Po zajęciu stanowiska myśliwy powinien przyjąć pozycję stojącą lub siedzącą.

11. Oddanie strzału następuje jedynie z pozycji stojącej.

12. Na polowaniu zbiorowym nie wolno strzelać wzdłuż linii myśliwych; za strzał wzdłuż linii myśliwych, zwany „strzałem po linii”, uważa się strzał, przy którym pocisk kulowy przechodzi lub w przedłużeniu przeszedłby w odległości mniejszej niż 10 metrów od stanowiska sąsiada.

13. Na polowaniu zbiorowym nie wolno strzelać ze stanowiska na linii myśliwych w kierunku stanowisk na flankach i ze stanowisk na flankach w kierunku linii myśliwych, jeżeli odległość między tymi stanowiskami lub ukształtowanie terenu nie zapewnia bezpieczeństwa.

14. Na polowaniu zbiorowym nie wolno strzelać do zwierzyny w kierunku naganki, jeżeli naganka zbliżyła się do linii myśliwych na odległość mniejszą niż 150 metrów w terenie otwartym, a na odległość mniejszą niż 100 metrów w terenie leśnym.

15. Strzał może zostać oddany w odległości od zabudowań nie mniejszej niż 150 m.

16. Przy zachowaniu szczególnej ostrożności strzał do zwierzyny w kierunku naganki na odległość nie większą niż 40 metrów jest dopuszczalny.

17. Na polowaniu zbiorowym oddawanie strzału do zwierzyny płowej (jeleń, sarna, daniel) w miot jest zabronione, chyba że prowadzący polowanie na to zezwoli.

18. Oddawanie strzału między poszczególnymi pędzeniami jest dopuszczalne tylko do zwierzyny postrzelonej wyłącznie za zgodą prowadzącego polowanie.

19. Zabrania się strzelania do łani licówki (łania prowadząca), prowadzącej lochy oraz rogacza sarny.

20. Możliwe jest zobaczenie podczas polowania żubrów lub wilków. Wszyscy myśliwi wiedzą, jak wyglądają te zwierzęta, i są świadomi zupełnego zakazu ich odstrzału.

21. Powyższe zasady stanowią wymagane minimum. Myśliwi mogą stosować się do własnych zasad podnoszących bezpieczeństwo polowania, przy jednoczesnym całkowitym zachowaniu powyższych przepisów.

22. Myśliwy jest zawsze odpowiedzialny za oddany przez siebie strzał.