Daniel zwyczajny – najciekawsze fakty

Na terenie Polski występują zarówno ssaki rodzime, jak i pochodzące z innych rejonów świata. Jednym z nich jest daniel zwyczajny, który nieco przypomina jelenia szlachetnego, choć jest od niego wyraźnie mniejszy. Pierwotne miejsce występowania daniela to Azja Mniejsza, jednak obecnie można go spotkać w wielu krajach, w tym również w Polsce.

Podstawowa różnica pomiędzy samcem a samicą dotyczy wielkości. Męski osobnik jest zdecydowanie większy i cięższy. Jego waga, w zależności od wieku, waha się od 60 do 80 kg, choć niejednokrotnie można spotkać znacznie cięższe osobniki. Warto pamiętać, że polowanie na daniele wymaga nie tylko cierpliwości, ale również doświadczenia, dlatego wiele osób decyduje się na skorzystanie z usług profesjonalnej firmy.

Daniel zwyczajny – podstawowe informacje

Ten ssak z rodziny jeleniowatych charakteryzuje się krępą budową ciała i średniej długości nogami. Kolor okrywy włosowej zmienia się w zależności od pory roku. Podczas zimy, daniele najczęściej mają ciemnopopielate ubarwienie z niezbyt widocznymi plamami. W sezonie wiosenno-letnim są czerwonobrunatne z jasnymi plamami. Co ciekawe, daniele zostały sprowadzone do Europy w XVI lub XVII wieku i początkowo pełniły rolę zwierząt parkowych. Dopiero później popularne stało się polowanie na nie, być może polowanie na jelenie zostanie niedługo zastąpione polowaniem na daniele.

• Każdego roku, przeważnie w maju, samce danieli zwyczajnych zrzucają poroże. Co prawda nie jest ono tak duże jak w przypadku jeleni szlachetnych, jednak niektóre okazy mogą ważyć nawet 7 kg. Największe poroża mają samce w wieku od 6 do 10 lat. Samice nie mają ich w ogóle.

• Daniele występują zarówno w lasach liściastych, iglastych oraz mieszanych, jak i zazwyczaj można je spotkać w stadach. Wyjątkiem są starsze samce, które przez większość czasu żyją samotnie lub w niewielkich grupach.

• Podstawowym pożywieniem danieli jest trawa. Ponadto jedzą również pędy krzewów oraz drzew, a także liście, żołędzie, jabłka, jagody i kasztany.

• Warto wiedzieć, że samica daniela (nazywana też łanią) osiąga pełną dojrzałość rozrodczą już w wieku 16 miesięcy. Ciąża trwa około 230 dni i przeważnie rodzi się jedno (bardzo rzadko dwa) młode.

Polowanie na daniele jest dozwolone z wyjątkiem okresu ochronnego, który różni się w przypadku łani oraz byków i cieląt.

Zachowanie danieli

Daniele mają bardzo dobry wzrok, dlatego potrafią dostrzec zagrożenie nawet z bardzo dużej odległości. Ponadto, tak jak inne jeleniowate, mają czuły węch i doskonały słuch. Choć daniel nie jest gatunkiem rodzimym, bardzo dobrze zaaklimatyzował się w Polsce. Z pewnością pomogły w tym małe wymagania środowiskowe oraz stosunkowo wysoka płodność. Daniele często są spotykane w różnego rodzaju kompleksach leśnych, które nie nadają się dla jeleni szlachetnych. Jak komunikują się daniele?

• W zależności od płci, a także pory roku, zwierzęta wydają różne, niejednokrotnie ciężkie do opisania odgłosy. Służą one m.in. do ustalania hierarchii w stadzie, a także do nawoływania samic w okresie rui.

• Podczas okresu godowego, daniele zwyczajne tworzą grupy, które charakteryzują się bardzo nietrwałymi więziami, dlatego ich liczba stale się zmienia.

• Bekowisko odbywa się każdego roku w październiku i listopadzie. W tym okresie można zaobserwować wzmożoną aktywność zarówno samców, jak i samic.

Polowanie na daniele odbywa się we wcześniej ustalonym terminie. Pozyskiwane jest zarówno mięso, które wyróżnia się bardzo wysokimi walorami smakowymi oraz niską zawartością tłuszczu, jak i poroża, a także skóra.